هفته گذشته تعطیلات تابستونی ما بود و من نتونستم هیچ سفری برم . پسرها هرکدوم سرکارشون بودن و دوستم هم که با پسرش میخواست بیاد به خاطر نیومدن داریوش و تنهایی پسرش نیومد. برای تور گرجستان هم اقدام کردم که به خاطرکم بودن اعتبار پاسپورتم جور نشد و خلاصه موندم خونه . بدتر از همه اینکه فهمیدم دیگه اصلا بلد نیستم از اوقات بیکاریم استفاده مفید بکنم نه یک ورق کتاب خوندم نه کارهای عقب افتاده خونه رو کردم نه فیلمی نه تیاتری ..... خلاصه حسابی به بطالت گذشت ....
یک واقعیت وجود داره که دیگه نمیتونم رو بچه ها به عنوان همراه حساب کنم اونها دغدغه های خودشون رو دارن و من هم که تو این سالها فقط دنبال کار کردن بودم تلاشی برای فعالیت جدی اجتماعی و پیدا کردن دوستان جدید و همفکر در اینجا نداشتم و دوستانم محدود شدن به دوستان دوران دانشگاه در اصفهان و درنتیجه در چنین مواقعی نمیتونم با دوستان برنامه بزارم و بطور جدی باید به فکر باشم و برنامه ریزی کنم برای فعالیتهای اجتماعی و پیدا کردن دوستان همفکر .....
از فردا دوباره کار شرکت شروع میشه ....
سلام صفا جون ..خوب گاهی بطالت هم لازمه البته برای چند روز منم نمیتونم طاقت بیارم ی مقدار رنگ میگیرم و میافتم به جون ی جایی ..یا بوم یا در و دیوار خ.نه خلاصه وقتمو پر میکنم .....حالا که گذشته ..اما بی برنامگی هم نوعی برنامه است ....
واقعا استفاده از اوقات بیکاری هنر میخواد
ان شا الله همه پرحوصله بشیم برای استفاده درست از اوقات بیکاریمون
کار بیرون برای یه زن سرگرم کننده تر از کار خانه است! البته نظر شخصی منه
من هم کار بیرون برام سرگرم کننده تر از کار خونه هست .
ولی بعضی وقتها دلم برای خیاطی و وصله پینه و مربا و ترشی درست کردن تنگ میشه
صفا جون من از تنهایی بدم میاد ، نمیدونم اونطور که دلم میخواد میتونم از دوران بازنشستگی و فراغتم با نفس استفاده کنم یا نه ولی این دغدغه ی فکریمه