صبح از خواب بیدار شدم و رفتم سر گوشی موبایلم میبینم برادرم که ساکن آلمان هست نوشته :
«آقا کل یه حزب قدر قدرت که ۱۶ سال صاحب قدرت بود رفت جاش دو حزب دیگه لیبرالها و سبز ها اومدن و بلافاصله و بدون تلف کردن وقت کارها رو دست گرفتن و دارن پیش میبرن. بدون اینکه آسمون بیاد زمین یا زمین بره آسمون.ارزش دموکراسی رو خوب هزار بار در کتاب و جزوه ...... خوندیم . اما وقتی در لحظه حسش میکنی یه چیز دیگه س..
و من به خودمون فکر میکنم به ماهایی که در جهان سوم زندگی میکنیم در حسرت حداقلی ترین حقوق انسانی خودمون.
کودکان زباله گردی که دیروز دیدم به یادم میاد که یک جعبه شیرینی پیدا شده در سطل زباله رو با هیجان باز کرده بودن و گویی به گنجی بزرگ دست پیدا کردن مشغول خوردن شیرینی های دور ریخته شده بودن. به نبود آزادیهای اجتماعی ، افزایش سرسام آور قیمتها و گسترده تر شدن فقر مردم ....
خاور میانه مظلوم همیشه در جنگ ....
به داداشت بگو جای همه نفس بکشه
واقعا ... انسان تو اون کشورها حرمت داره و نفس راحت می‌کشه .
اونور زندگی میکنن،ما از پشت حباب شیشه ای تماشا میکنیم.خاورمیانه غرق در خون.
کو کامنت من؟!
کامنتت هست عزیزم
سلام صفا جان
چقدر تاسف آوره...بچه های معصومی که برای تهیه خوراکی توی سطلهای زباله پرسه میزنن...
هیهات...
بله هیهات.....
ما خیلی راه داریم تا به اون سطح فکری اونا برسیم متاسفانه در طول تاریخ که حسابی کم کاری کرده ایم. امروز هم گرفتار استبداد دینی هستیم، چیزی که دین و دنیا مون رو با هم به مرز نابودی کشونده و کم کم خودشون رو هم از دایره تنگی که ساختن بیرون میندازه.
بله کاملا باهاتون موافقم . راهی بسیار طولانی در پیش داریم .
چقدر خسته و درمانده از شرایط
واقعا شرایط سختی هست.
سلام
حالا چرا متنو دوبار نوشتین؟
متن تکراری رو اصلاح کردم ممنون از تذکرتون . امان از این عجله کردن ها ...
سلام
آسایش آنها در فقیر بودن ماست
تا تمام انرژی خود را صرف چیز هایی کنیم که برای آنها آب و نان دارد
مثلا هشتاد میلیون ایرانی سیاست زده هستند تنها فکر و ذکرشان سرک کشیدن در سیاست هست که تقریبا نود در صد هم سررشته ای در آن نداریم
همین آلمان برای فقیر نگه داشتن مردم خاورمیانه چه قدم هایی که بر نداشت آن جنگ عراق علیه ایران و در اختیار گداشتن بمب شمیایی به عراق
آن در کنار غرب بودن برای حمله به سوریه و عراق و افغانستان
و آن مهر سکوت در جنایات عربستان و اسرائیل و در مناطق
و آن کلاه گشادی که سر ما گذاشتند در برجام
ما داریم چوب فرهنگمون و ندانم کاریهای خودمون رو میخوریم .
فراموش نکنیم در جنگ داخلی سوریه المان بود که مرزهاش رو به روی پناهندگان سوری باز کرد .
و تا زمانی که مسولین ما قبل از اینکه به فکر مردم خودشون باشن دنبال رقابت برای قدرت طلبی بیشتر در خاورمیانه باشن همیشه شرایط همین خواهد بود .