ریزش معدن زغال سنگ

هفته گذشته با خوندن خبر ریزش معدن زغال سنگ و محبوس شدن چند نفر از گارگر ها در تونل ، یاد خاطر ات پدر و مادرم از حوادث معدن افتادم ، از دلهره و نگرانی خانواده ها، از بی‌خبری از مردانی که اسیرآوار تونل‌های معدن میشدن، از شیون و ناله های زنانی که همسر یا اقوامشان را در آن حا ثه ها از دست داده بودن.... 

این خبر همه داستان‌هایی که از معادن ذغال سنگ شمشک گاجره  گلندرود  پاپدانای کرمان و... رو طی این سالها شنیده بودم در یادم زنده کرد.

به یادم افتاده که همیشه یکی از انگیزه های سفرهای ما به این مناطق حضور در  گورستانهای این مناطق و خواندن فاتحه بر سر مزار این انسانهای زحمتکش و شریف بوده  انسان‌هایی که به امید دستیابی به زندگی بهتر روستای آبا و اجدادی را رها کرده غم غربت را به جان خریده و با دنیایی از امید و آرزو به کار خطرناک  و سخت  معدن روی آورده     بوده اند . 

یاد همه آن عزیزان گرامی.

به امید روزی که برای دولتمردان و مسولین اینگونه مشاغل پر خطر، ایمنی و حفظ چان انسانها اولویتی بالاتر از کسب درآمد داشته و دیگرهیچ خانواده ای داغدار عزیزان خود  از  چنین حوادثی نباشد.