پاییز با وجود زیبائیهای رنگارنگش در من احساسهای متناقض ایجاد میکنه .حالات سینوسی با فراز و فرودهایی بسیار. گاه در خانه چنان دلم میگیره که احساس میکنم دچار افسردگی شدم پرده را کنار میزنم سکوت کوچه دلگیره دلم گرما و روشنی هوا و رفت و آمد آدمها رو میخواد با خودم میگم کاش این آپارتمان روبرو نبود و میشد کوههای دوردست رو دید ...
صبح از خانه میزنم بیرون ، آفتاب و روشنایی کوچه روحم را لبریز از شوق میکنه با خودم میگم نه زندگی به اون دلگیری که فکر میکنم نیست اصلا زندگی بسیار زیباست . من زاده دشت و کوهستانم و احتمالا در زیر آسمان آبی و آفتاب روشن چشم به این جهان گشوده ام و تابش آفتاب و بودن در زیر نورخورشید اینچنین من رو به وجد میاره .
گاه فکر میکنم شاید اگر خانه ویلایی بود این احساس دلگیری رو در من ایجاد نمیکرد و یا شاید حالا که مجبور نیستم صبح زود از خانه بیرون بزنم و به محل کارم برم ساعات بودن در خانه این حس رو در من ایجاد میکنه ...
اگه با این لینک نشد برید خودتون همون شعر را در گوگل سرچ کنید خوانندش آرش کمانگریست
ممنون دانلود شد .
http://www.irmp3.ir/play/67120/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D8%A2%D9%87%D9%86%DA%AF-%D8%B2%D8%B1%D8%AF-%D8%B3%D8%B1%D8%AE-%D8%A7%D8%B1%D8%BA%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%85%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1%DB%8C
سلام لینک اون آهنگ در حال و هوای پاییز
ممنون .
این آهنگو دانلود کن:
زرد و سرخ و ارغوانی ،برگ درختان پاییز
میریزد بر زمین آرزوهای ما نیز
این چه آهنگی هست ؟ فراموش کردین لینک دانلودش رو بزارین ؟
سلام
همسر من هم سی سال معلمی کرد
الان که شانزده سال است به افتخار بازنشستگی نائل شده ( البته به قول نماینده ی باز نشستگان زمان شاه محکوم به بازنشستگی شده است ) تا ساعت نه می خوابد
می گوید سی سال صبح زود بیدار شده ام الان دارم جبران می کنم
بهش میگم تو یک هفته صبح بوده ای و یک هفته عصر تازه جمعه ها روز های تعطیلی و آلودگی هوا تعطیلات عید و سه ماه تعطیلی تابستان را کم کنی
الان کلی بدهکار به روزگار هستی
,واقعا بازنشستگی محکومیت هست .
فرهنگیها نسبت به ما شاغلین شرکتهای خصوصی که واقعا کلی هم بدهکار هستند ما همیشه ساعت کار اونها رو با ساعت کار و استرسهای کاری خودمون مقایسه میکردیم تعجب میکردیم که چرا اونها از حقوقهاشون ناراضی هستن .
وای که من چقدر دلم میخواد صبح های پاییز تا ساعت 10 بخوابم بعدشم نم نم بیدار شم و زندگی رو شروع کنم قدر تو خونه موندن رو بدونید
آدم فراموشکاره . یادم رفته روزهایی رو که از کار خسته میشدم و هی به خودم غر میزدم که وااای تا کی باید کار کنم . و آرزوی بازنشستگی رو میکردم .
