پسر کوچک من 22 سالشه . دانشجو هست خیلی خوش اخلاقه و روحیه آرامی داره تو کارهای خونه کمک میکنه بسیار مودب هست اما مشکل بزرگی که داره اینه که شبها دیر میاد خونه یا در گیم نت مشغول بازیهای آنلاین و گروهی هست یا با دوستاش در پارک مشغول پاسور بازی . اصلا احساس خوبی نسبت به این کارهاش ندارم همیشه نگرانم و همیشه سر این موضوع باهاش درگیرم ذهنم به شدت درگیر این موضوع هست و نمیدونم چطور مانعش بشم . حس خوبی نسبت به اینهمه وابستگی به بازیهای کامپیوتری ندارم به نظرم این هم خودش اعتیاد هست یک اعتیاد مدرن و.. . گاه میگم ول کن اون 22 سالش هست و دیگه بچه نیست خودش باید راهش رو پیدا کنه ...
اگه تجربه ای دارین که میتونه کمکم کنه ممنون میشم بنویسید .
به نظرتون با جوونها چطور باید برخورد کرد اینکه بهشون بگیم دیگه بزرگ شدن و باید از نظر مالی مستقل باشن و مستقل زندگی کنن عیبی داره ؟