امروز زودتر از روزهای دیگه از دفتربه خونه برگشتم و طبق معمول پیاده .
ساعت حدود یک بود تو اون ساعت انگار روشنی و گرمای آفتاب و آدمهای شاد و پرانرزی بیشتر به چشمم میومد. اول کاری بانکی داشتم انجام دادم و بعد به سمت خونه به راه افتادم در مسیر دو تا دبیرستان هست یکی دخترانه و یکی پسرانه که تو اون ساعت تعطیل شده بودن ، دیدن بچه ها و سرو صدا و شوخیها و شیطنت هاشون انرژی مضاعف بهم داد با خودم فکر کردم کار کردن در مدرسه هم فکر بدی نیست ها حالا که بازنشسته شدم خوبه به کار آموزشی در مدارس یا آموزشگاه ها فکر کنم . هم فال هم تماشا .......
سلام من زمانی که دانشجو بودم دو سال در دبیرستان تدریس می کردم و از شیرین ترین تجربه های زندگیم بود همین الان هم اگر فرصتی پیش بیاد که یک ساعت در هفته تدریس کنم حتما این کار را خواهم کرد .زمان دانشجویی خودم در غربت بودم ودلم برای بچه هاتنگ میشد. روز شماری میکردم که روز تدریس برسه .بچه هابا همه شیطنت هاشون بوی بهشت میدن وخیلی پاک تر از آدمهای بزرگند
سلام بسیار زیبا این حس رو بیان کردین . واقعا بچه ها بوی بهشت میدن برخورد باهاشون به آدم انرژی فراوانی میده که قابل مقایسه با هیچ چیز نیست .
راستی پسر من هم در شهر شما دانشجو هست باید بگم دنبال کار تدریس باشه . من خودم هم تو دوران دانشجویی تدریس خصوصی میکردم .
کار آموزش رو تفریحی یه روز در هفته برو.خوبه.
بله اینطوری بهتره .
من فکر میکنم تو محیط آموزشی و با تدریس اذیت بشم صفا جون ولی فکر کنم تو خیلی خوب از پسش بربیای
ممنون عزیزم .
من که یک سر دارم و هزارتا سودا ...موندم وسط اینهمه علاقه ها و رویاهای جورواجور
کار خدمات مالی
کار بومگردی
کار آموزشی
کار تولیدی صنعتی
کار کشاورزی
حالا یا بین اینهمه علاقه های جورواجور به هیچکدوم نمیرسم و حسرتشون فقط به دلم میمونه یااینکه بالاخره از چه کنم چه کنم رها میشم و یکی رو انتخاب میکنم .
مشکل اینجاست که من میخوام یک کاری کنم که هم دلم رو راضی کنه هم پول خوب توش باشه .
حالا به چه ختم خواهد شد نمیدانم .