من و تنهایی و امید

زندگی فراز و نشیب بسیار داره و من به عنوان یک زن و مادر این فراز ونشیب رو با پوست و گوشت و استخونم لمس کردم و یاد گرفتم که همواره تعادل رو حفظ کنم هم تو فراز و هم تو فرود و همواره سعی میکنم هیچوقت خودم رو نبازم

من و تنهایی و امید

زندگی فراز و نشیب بسیار داره و من به عنوان یک زن و مادر این فراز ونشیب رو با پوست و گوشت و استخونم لمس کردم و یاد گرفتم که همواره تعادل رو حفظ کنم هم تو فراز و هم تو فرود و همواره سعی میکنم هیچوقت خودم رو نبازم

یک رویا

گاهب دلم میخواد قید کار و خونه و  زندگی در شهر رو بزنم و برم در روستای آبا و اجدادی به کار کشاورزی مشغول بشم.. 

نظرات 2 + ارسال نظر
مریم سه‌شنبه 21 فروردین 1397 ساعت 14:03

سلام. صفا جان ...انشاله به تمام ارزوهای قلبیت که برات خیره برسی......امین

ممنون مریم عزیز.

مریم بانو دوشنبه 13 فروردین 1397 ساعت 15:46

سلام صفا جان. به نظر من کار کشاورزی حتی در حد مدیریت یک شغل کاملا مردانه است. من که جونش را ندارم. اما خوب امتحانش ضرر نداره.

میدونم سخته بخصوص برای من که تنها هستم ولی یک جورایی شاید به خاطر همون سختیش دلم میخواد با این کار سخت یک دسته و پنجه ای نرم کنم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد